بهینه سازی سطح لغزش سه بعدی شیب های خاکی با روش بیشترین شیب محلی

در تحقیق حاضر الگوریتم بهینه سازی سطح لغزش سه بعدی شیروانی ها به روش بیشترین شیب محلی برای پیداکردن سطح لغزش بحرانی با ضریب اطمینان کمتر مورد استفاده قرارگرفته است. این الگوریتم یک شیوه بهینه سازی ساده و در عین حال دقیق و کارآمد برای ارائه شکل واقعی تر توده های لغزش سه بعدی است. این فرآیند بهینه سازی از یک سطح لغزش بحرانی کروی اولیه برای شروع استفاده می کند و با بکارگیری یک رابطه پایداری سه بعدی که بطور همزمان تعادل نیرو و لنگر را در محاسبه ضریب اطمینان لحاظ می کند، به عنوان تابع هدف، طی چند مرحله با جابجایی مناسب گره ها، سطح لغزش غیرکروی و بحرانی جدید را معرفی می نماید. سطح گسیختگی پیشنهادی و توده لغزشی حاصل از آن انطباق بسیار زیادی با واقعیت داشته و دربردارنده ضریب اطمینان کمتری نسبت به سطح لغزش کروی است. شیوه جستجوی گرهی که در روش بیشترین شیب محلی بکار رفته است تحلیل و بهینه سازی سطح لغزش سه بعدی در خاکهای ناهمگن و در شرایط وجود آب زیرزمینی را با دقت بهتری امکان پذیر می سازد. این ویژگی می تواند بدلیل تغییر مشخصات خاک در شرایط واقعی شیب های خاکی در حالت سه بعدی به نتایج مناسب و قابل قبول منجر شود. همچنین شکل جدید سطح لغزش سه بعدی پس از انجام فرآیند بهینه سازی از نظر کینماتیکی موجه و منطقی می باشد. مقایسه نتایج حاصل از انجام این مطالعه با نتایج موجود در دیگر تحقیقات علمی نشان می دهد که فرآیند پیشنهادی ضمن برخورداری از مزایای سادگی و قابل فهم بودن، دارای دقت قابل ملاحظه ای می باشد و تحقیق انجام گرفته با توجه به بررسی همزمان حالت سه بعدی شیب بجای دو بعدی و مدل کردن و استفاده از مکانیزم لغزش غیرکروی بجای کروی برتری هایی نسبت به دیگر روشهای مشابه تحلیل پایداری شیب ها دارد.